W 1835 roku, podczas podróży powrotnej z Karlowych Warów do Paryża, Chopin zatrzymał się w Dreźnie. Tam niespodziewanie spotkał 16-letnią Marię Wodzińską, siostrę swoich przyjaciół. Oboje zakochali się w sobie. Na pożegnanie Chopin skomponował dla Marii Walc As-dur op. 69 nr 1, znany także jako „Walc Pożegnalny”. W 1836 roku ponownie przybył do Drezna, by zobaczyć Marię. Spędzili razem czas w Mariańskich Łaźniach, a następnie w Dreźnie, gdzie oświadczył się jej. Niestety, z powodu złego stanu zdrowia Chopina rodzice Marii nie zgodzili się na ślub.
Po śmierci Fryderyka Chopina odnaleziono pakiet listów od Marii Wodzińskiej i jej rodziny, który kompozytor przewiązał wstążką i opatrzył napisem „Moja bieda” (co tłumaczy się jako „Moje nieszczęście” lub „Moja niedola”). Świadczy to o głębokim uczuciu, jakim darzył Marię, oraz o bólu spowodowanym niespełnioną miłością.
Dziś o pobycie Chopina w Dreźnie przypomina tablica pamiątkowa przy Schlossstraße 5. W tym miejscu znajdował się niegdyś hotel „Stadt Gotha”, w którym Chopin mieszkał w 1835 roku.